Skip to main content

Manastir Banjska, sjaji duhom jače nego zlatom

manastir banska kraj zvečana
Spread the love

   Ako bi se u srednjem veku tražila najkraljevskija, najbogatija i najmoćnija crkva, ozbiljan favorit bi, bez sumnje, bila crkva Svetog Stefana u manastiru Banjska.  U svoje blistavo vreme  Banjska je bila najveći crkveni feudalni posed.

   Crkvu sa blokovima rumenog, plavog i belog mermera izgradio je srpski kralj Milutin sa namerom da bude njegov večni dom. Posvetio je Svetom Stefanu, zaštitniku svih Nemanjića, i začetniku srpskih slava. Kao grobna crkva jednog srpskog vladara koji je  za života  živeo u zlatu i crkva će biti primer raskoši i bogatstva. Manastir Banjska je počeo da se gradi 1312. godine a već 1316. je sijao u svom veličanstvenom sjaju, sa  moćnom elegantnom crkvom, trpezarijom, bibliotekom, konacima i „palatom carskom“.

  Svuda po freskama koje su radili najbolji ondašnji freskoslikari  kralj Milutin je naložio da se stave tanki zlatni listići. Pozadina fresaka u Banjskoj sjajila je bukvalnim zlatom, baš kao što je rađeno u Studenici, Sopoćanima i Mileševi. Nije neobično za crkvenu kulturu  da se ulepšava zlatom.

   Srednjovekovni srpski manastiri i crkve bili su predstavnici moćne i bogate srpske države, pa se i ona u njihovoj arhitekturi, plastici,  freskama i ukrasima – ogledala.

  Zlata je bilo u izobilju. Zahvaljujući velikim prihodim od rudnika, srpski srednjovekovni dvor je  sijao u zlatu. Koliko je Srbija bila bogata a dvor jednog od najmoćnijih srpskih vladara raskošan, svedoči zapis  Teodora Mehita, vizantijskog izaslanika, koji se susreo sa kraljem Milutinom i zapisao :

„Oko tela imao je više nakita od skupocenog kamenja  i bisera, koliko je god moglo da stane i sav je treptio u zlatu. Ceo dom blistaše svilenim, zlatom ukrašenim nameštajem. Celo naše grčko poslanstvo je jelo iz srebrnih i zlatnih tanjira i posuda, a na kraju je kralj poklonio poslanicima  „svoje najlepše haljine koje je samo jedan put  nosio“ i opasao nas pojasevima koje je tek jedan put nosio“.

   Pet godina pošto je završio svoju zadužbinu, kralj Milutin se iznenada upokojio,  1321.godine. Kada je njegovo telo iz dvora u Nerodimlju, preneseno u manastir Banjsku da se tamo sahrani, čitavi odredi pljačkaša vrebali su da otmu njegov bogato ukrašen leš.

   Kralj koji je, kako kažu stari letopisi “ vladao 42  godine i  podigao 42 crkve“ imao je iza sebe šta da ostavi.  Njegove dve najsjajnije zadužbine su: Gračanica i Banjska. Tu su još Bogorodica Ljeviška u Prizrenu i Trojeručica u Skoplju, Hram Joakima i Ane u Studenici, Sv. Nikite u Skopskoj Crnoj Gori, Sv. Đorđa u Nagoričinu, Dabru i Orahovici, glavna crkva u Hilandaru, u Solunu crkve  Sv. Trojica , Sv. Nikola, Sv. Đorđe, crkva u Carigradu u manastiru Prodromu, u Jerusalimu je osnovao manastir  Sv. Arhanđela, na Sinaju u slavnom manastiru Bogorodičinom podigao je hram Sv. Stevanu.

    Iza kralja, ostala je Banjska  sa ogromnim posedima na  Kosovu i Metohiji koja je predstavljala najveći feudalni crkveni posed: ukupno sedamdeset pet sela i zaselaka, devet katuna sa oko petsto pastirskih porodica, novac i druge prihode.

  U manastiru Banjska biće sahranjena i kraljica Teodora, snaha kralja Milutina, supruga njergovog sina Stefana Dečanskog i majka  cara Dušana Silnog koji će već bogatoj Banjskoj darivati poveljom nove posede.

   Ali, zla sudbina čekaće Banjsku.  Već u narednom veku, zbog najezde Turaka, kraljeve mošti i dragocenosti se sele u Trepču, odatle u Bugarsku (gde je kralj Milutin inače i danas) a raskošan manstir počinje da propada.

U drugoj polovini 15. veka je zapusteo. U narednom periodu će biti paljen od Turaka nekoliko puta, mrcvaren, pljačkan, pa čak  u 17. veku pretvoren i u džamiju. Pred Drugi svetski rad urađena je konzervacija i restauracija  ali će tek 2004. godine bratstvo oživeti manastir.

 Danas je opet  živ. Ne sija pravim zlatom koje je nestalo, ali sija duhom slavnih Nemanjića i srpske istorije. Sjaji, kako kaže iguman Danilo, sjajem sile vaskresenja.

                       Dijana Dimitrovska, Slovo 2021.

beograd car dušan cern crkva crna gora Dijana Dimitrovska dinastija dirigent doktor film freske gitara glumac glumica istorija istoričar karcinom klasična muzika knez lazar knjiga kosmos kosovo i metohija kosovski boj manastir more muzika muzičar narodno pozorište nemanjići pesnik pisac pozorište profesor reditelj slikar slikarka Srbija srednjovekovna srbija stefan nemanja stefan prvovenčani teatar turci tvrđava umetnost vukan nemanjić

Pridruži se onima koji čitaju

San, slika Anrija Rusoa.

Pridruži se klubu čitalaca

анри русо

banjska, crkva svetog stefana, kosmet, kosovo i metohija, kralj milutin, kraljica teodora, manastir banjska, manastiri, srednjovekovna arhitektura, teodora nemanjić, zvečan


Dijana Dimitrovska

Novinar, pisac, copywriter

Оставите одговор